Een afgekeurd affiche gemaakt door Wildplakken is wat ik in de archieven vond. Daar wilde ik meer over weten, waarom was het afgekeurd?
Er was maar één manier om meer informatie te verkrijgen over het affiche en dat was door contact op te nemen met een van de ontwerpers, Lies Ros. Ik kwam erachter dat er nooit een goede briefing is geweest vanuit de opdrachtgever. Als dat er wel was geweest was het misschien anders gelopen, zei Lies Ros zelf.
Met dat gegeven heb ik Lies Ros gevraagd om een briefing voor mij te bedenken. Ze liet weten dat ze een opdracht wilde bedenken voor mij die gerelateerd is aan haar nieuwe werkzaamheden: Nederlandse les leren aan een groepje Marokkaanse vrouwen. De vrouwen blijken indertijd in Marokko nauwelijks naar de lagere school te zijn geweest, sommige zijn praktisch analfabeet. Dat maakt Nederlands leren voor hun nog veel moeilijker, al wonen ze hier soms al lange tijd. Door vaker voorkomend analfabetisme binnen deze groep voelen zij zich eenzaam en durven niet naar buiten.
Ik kreeg de opdracht om een visueel leermiddel te ontwerpen die Lies Ros kan ondersteunen bij het aanleren van de Nederlandse taal. Ik bedacht een setting waar de vrouwen zich op hun gemak voelen. Dat combineerde ik met een oer oud leermodel, het Aap-Noot-Mies plankje, maar dan in een Marokkaans jasje gestoken. Uiteindelijk kwam daar deze installatie uit voort. Een Marokkaanse theetafel met een ‘Aap-Noot-Servies’ plankje erin verwerkt. Hierdoor wordt het samen zijn en het samen leren gestimuleerd en dat onder het genot van een kopje thee.
